1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Het vergroten van kennis vergroot ook verdriet?

De openheid van informatie zorgt ervoor dat leiders bij onderhandelingen geen compromissen kunnen sluiten, omdat dit de steun kan ondermijnen. Dit dwingt hen om steeds radicaler te worden. In de ogen van hun tegenstanders lijken ze steeds vijandiger, wat leidt tot een verdere radicalisering van gewone mensen. Met elke cyclus worden mensen minder bereid tot samenwerking en eisen ze meer transparantie om er zeker van te zijn dat hun leiders hun belangen niet verraden. Dit creëert vervolgens een roep om nog meer radicaliteit om weerstand te bieden aan de geradicaliseerde tegenstanders.

Daardoor zal de situatie waarbij men kiest voor het "minste kwaad" alleen maar verslechteren. Als de keuze nu al slecht lijkt, zal die in de toekomst alleen maar slechter worden.

Dit is de prijs van transparantie.

Wanneer iemand actief ergens voor pleit, moet men beseffen dat alles een prijs heeft; er zijn geen oplossingen, alleen compromissen. En als je (of zij) de prijs van deze gevolgen niet ziet — en die prijs is altijd enorm — dan begrijp je simpelweg niet wat er gaande is. Dit betekent dat je die prijs zult betalen, omdat je je niet hebt voorbereid om de gevolgen te verzachten.

Afzien van transparantie is ook niet goed, en daarom is het ook altijd geëist. Maar mensen hebben nog nooit in een tijdperk van overvloedige en toegankelijke informatie geleefd en begrepen dus niet wat dit aan negatieve kanten met zich mee zou kunnen brengen.

Als je denkt dat ik het over politiek heb — ja, dit is volledig toepasbaar op politiek. Bijvoorbeeld op de komende verkiezingen in de VS. Maar niet alleen dat. Het is ook toepasbaar op het bedrijfsleven, bij het kiezen van bedrijfsleiders, hun steun door investeerders en medewerkers, onderhandelingen. En zelfs op eenvoudiger niveau — zoals leraren op scholen, communicatie op sociale media enzovoort. Zelfs in ons eigen hoofd, wanneer we nadenken over concurrerende ideeën. Wat natuurlijk leidt tot passiviteit bij een overvloed aan keuzes.

Maar dit zal ons ook aanzetten om na te denken over veel ingewikkelde kwesties waar we nog nooit eerder over hebben nagedacht. Er zal een crisis komen (ideologisch, maar ook economisch als gevolg), die we zullen overwinnen en ons naar een nieuw niveau zal brengen. Politieke systemen, verkiezings- en stemmechanismen, acceptabele niveaus van vertrouwen en vrijheid in onderhandelingen zullen veranderen. Radicaliteit zal afnemen. Maar daar moeten we eerst zien te komen.